[521] Gayle Forman- 'Nie wiem, gdzie jestem'

***

Autor: Gayle Forman

Tytuł: Nie wiem, gdzie jestem

Seria: -

Wydawnictwo: Prószyński i S- ka

Stron: 336

Książka na stronie Empik. com: >>Tutaj<<

Każdy z nas miewa w życiu chwile, gdy zastanawia się, czy zadowala go to, kim się stał. W codziennej gonitwie, w próbach wykreowania siebie bardzo łatwo zgubić swoje jestestwo. Czasami gubimy właściwą ścieżkę a to, co dotychczas wydawało się nam właściwe, wcale takowe nie jest.

Freya jest wschodzącą gwiazdą muzyki, lecz tuż przed nagraniem płyty utraciła swój głos. Harun kocha i jest kochany, ale ta miłość może zmienić jego relacje z rodziną. Nathaniel przybył do Nowego Jorku z niewielkim plecakiem, w poszukiwaniu ojca. 

Drogi tej zupełnie obcej sobie trójki przecinają się w najmniej spodziewanym momencie- Freya spada z mostku wprost na Nathaniela, czego świadkiem jest Harun. I choć niewielu wierzy w Przeznaczenie, to właśnie w tym wydarzeniu na pewno maczało swe palce.

Gayle Forman jest mi znana przede wszystkim z pięknej opowieści, umieszczonej w Zostań, jeśli kochasz. Później już nie śledziłam twórczości autorki, dorywczo sięgając po to, co mogłam odkopać w bibliotece. Żadna jej kolejna książka nie poruszyła mnie jednak tak, jak już wspomniana Zostań... A przynajmniej do chwili, w której na rynku wydawniczym ukazała się jej najnowsza powieść, recenzowana dziś Nie wiem, gdzie jestem.

Im bardziej producent i matka naciskali, tym bardziej Freya zdawała się zamykać w sobie; jej gardło, jej głos zupełnie nie chciały współpracować, a przecież to właśnie od nich zależała cała jej muzyczna przyszłość. Świadomość zobowiązań, a także zawodu, jaki odczuliby jej fani, zupełnie nie pomagała. To, co początkowo jawiło się jak piękny sen, zaczęło powoli stawać się koszmarem. Harun kocha chłopaka, Jamesa; choć społeczeństwo powoli przyzwyczaja się do związków tej samej płci, to chłopak wie, że w jego rodzinie zupełnie to nie przejdzie. Boi się odrzucenia bliskich, pozostawienia wszystkiego, co bliskie jego sercu, acz z drugiej strony nie chce przez całe życie udawać kogoś, kim nie jest. Z kolei Nathaniel po odejściu matki miał tylko ojca- to on go wychowywał, jeżeli można tak określić jego działania. Mężczyzna nazywał ich "Drużyną Dwóch", zawsze razem, nieważne co by się działo. Teraz ojca nie ma, a Nathaniel szuka... czegoś. 

Szkoda, że Przeznaczenie tak rzadko daje o sobie znać. Pomyślcie- macie jakiś problem, pstryk, i pojawia się ktoś, kto może Wam pomóc. Albo po prostu wesprzeć. Trójce naszych bohaterów udało się, bowiem trafili na siebie. I choć zupełnie sobie obcy, dali sobie wzajemnie to, czego potrzebowali- zrozumienie, miłość, odwagę. Odwagę do przerwania egzystencji, w jaką zmieniło się ich życie.

Autorka dała prawdziwy popis umiejętności; książka jest wypełniona emocjami, porusza czytelnika w nieodgadniony dla niego sposób. To tak, jakby te kolejne zdania poruszały jakąś strunę w sercu. Sama wielokrotnie miałam chwile, w których wątpiłam w podjęte przez siebie decyzje, więc ta lektura jak najbardziej do mnie przemówiła. Czasem trzeba podjąć rzuconą nam przez Los rękawicę, nawet, jeżeli ta decyzja będzie dla nas bolesna. Ostatecznie upadamy i podnosimy się, aby walczyć dalej, prawda? Nikt nie przeżyje za nas naszego życia. Sami musimy starać się, by było ono dla nas jak najlepsze.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Prószyński i S- ka!