[191] Andrzej Borun- 'Okruchy wieczności'

***

Autor : Andrzej Borun

Tytuł : Okruchy wieczności

Seria : -

Wydawnictwo : Novaeres

Stron : 122

Niewielka książka, ale wielka treść- tak pokrótce można określić Okruchy wieczności. I recenzja również nie będzie długa, bo mimo tego, że książkę przeczytałam tydzień temu, to trudno mi zapanować nad mętlikiem w głowie.

Czasami są takie chwile (szczególnie teraz, gdy wieczory są coraz dłuższe, a przyroda przygotowuje się do zimy), że lubię porozmyślać nad różnymi rzeczami- przechodzę od kompletnych pierdół, do poważnych,egzystencjonalnych spraw. Zakładam, że każdy ma takie okresy w swoim życiu :)

W takich chwilach lubię sięgnąć po lekturę bliską moim odczuciom; po książkę, gdzie Autor snuje refleksje nad życiem, śmiercią, przeznaczeniem... no i trafiło mi się jak przysłowiowej kurze ziarnko. 

Nie powiem, żeby Okruchy wieczności powaliły mnie na kolana; owszem, zainteresowało mnie kilkanaście spośród anegdot, ale to tyle. Pomysł i przesłanie książki też zacne, ale chwilami miałam wrażenie, że Autor zbyt oddala się w sferę religijną (oczywiście nikomu tego nie zabraniam), porzucając naturalne, świeckie rozmyślania. 

Reasumując- krótka książka, krótka opinia, mała ilość czasu spędzonego na czytaniu; do tej pory nie wiem, co o niej sądzić, więc ocenę pozostawiam Wam, moi drodzy :)

Za książkę serdecznie dziękuję wydawnictwu Novaeres !